Wat een uurtje was het....het 'ongemak' kwam zomaar op ons af, van in het begin!
De lawaaierige bladzuiger leek ons te achtervolgen en het was zoeken naar een plekje waar ‘geluid’ te doen was om in een oefening te gaan.
Alsof men in dat park wist waar we mee bezig waren en er plezier in had om ons te testen. De focus van deze les was immers ‘geluid’.
We oefenden, jaja, met alles wat er was aan ‘ongemak’ en gingen in het moment.
En dan, zomaar onverwacht kwamen we aan de vijver waar er plots een regenbui uit de hemel viel.
We zagen de zachte druppels overvloedig de vijver beroeren. En wij, wij stonden droog onder een kleurrijk en beschuttend bladerdak dit alles te bewonderen.
We vonden rust in de onrust!
We werden niet ‘gevangen’ door het één of het ander maar ervaarden dit alles open en onbevangen.
We weten immers dat er altijd 'ongemak' zal zijn maar ook altijd 'gemak'! Als we ons maar niet laten 'vangen'😉!

​De zomer… zo ver weg alweer, maar als ik de foto’s bekijk komt het allemaal terug!
Het fijne gezelschap, het goeie weer, het lekkere eten…
de plaats waar we mochten vertoeven overtrof onze verwachtingen. Het had veel te maken met de warme ontvangst van de gastvrouw. Ook de plaats, het gebouw met heel zijn entourage straalde sereniteit en rust uit… Een rust van eeuwen terug leek wel waarin je, dat wat blijft in alle veranderlijkheid kon proeven.
En daar dan, met hier en daar jong geweld en heftigheid in de mindfulness gaan in alle zachtheid en mildheid die we voor onszelf konden boven halen : het was een ervaring!
 
Opgeladen doken we weer in het nieuwe werkjaar!
Het heeft ons deugd gedaan!
​